Big Joe & Phantom 309 Havana Café Heusden |
organisation: Havana Café
artist: Big Joe & Phantom 309 (B) |
© Rootsville 2016 |
|
Aangekomen leek het wel of we in het echte Havana Café waren aangekomen met broeierige toestanden en een hele hoop mojito's. De instrumenten stonden al uitgestald en in deze sauna-omstandigheden leek een watertje om te beginnen de beste oplossing. Een korte babbel met Tom (Muze) leerde me dat het vanavond geen ode aan die andere Tom (Waits) zou gaan worden al stonden er wel een paar nummers op de setlist. Een klein beetje teleurgesteld verbeet ik de warmte en voelde ik dat ‘Che’ me steeds met argwanende ogen aan bleef kijken.
Set twee bracht nog meer variatie dan de eerste met ‘Almost Cut My Hear’ van Crosby, een beetje funk met Johnny ‘Guitar’ Watson, een schijfje Amy Winehouse en met ‘Like a Hurricane’ leek hat dan een tribute aan C,S,N&Y. Mooi en professioneel gebrachte nummers maar eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik voor iets anders kwam en zo waren er nog wel een paar. Misschien voor een ander project ook een anderen naam kiezen om verwarring te vermijden want buiten de talrijke fans en sypmathisanten waren er ook liefhebbers van Tom Waits in da huis en afsluiten met ‘La Bayamesa’ was er ook niet bij ;-) Voor de belichting zou ik als fotograaf ook een ander kleurtje willen dan het 'rojo revolutionario'…salud!
more pics on |
Via de tam-tam op smoelenboek kreeg ik een tip dat in Heusden het Havana Café terug zijn deuren was komen te openen en dus ook dat er optredens zouden plaatsvinden. Diezelfde stem fluisterde me ook in dat er op donderdag 25 augustus Johan Schroyen er zou aantreden met zijn groepje en om de naam maar te vervolledigen is het Big Joe & Phantom 309 en naar analogie met die naam weten we ook dat Tom Waits er zal aanwezig zijn, althans zijn stand in voor België ;-). De volledige bezetting bestaat uit Johan Schroyen (vocals & van alles), Gema Lopez (Marimba), Yvan Vanerdeweghe (bass), Jef Peys (keys), Tom Michielsen (guitar), en Stefan Elsen (drums). 
Ook enkele mensen van Peer waren aanwezig maar toen ook ziij over Tom Waits begonnen moest ik ook hen teleurstellen. Eindelijk gingen ze van start met ‘Temptation’. Er volgde nog wel enkele nummers maar die zullen we voor de liefde voor de muziek maar onderbrengen in Amerikaanse Roots muziek. Met ‘Stagger Lee’ kwam er dan eindelijk eentje dat ik een beetje beter kon verteren. Dan toch nog Tom Waits met ‘Cementary Polka’ en ‘Raindogs’ maar met ‘Alabama Song’ van The Doors zag ik bedroefelijk weinig whisky.
